Wzmacniacz klasy A
Najpopularniejszym układem pracy wzmacniacza mocy klasy A jest standardowy układ o wspólnym emiterze. Doboru punktu pracy dokonuje się głównie ze względów energetycznych. Wybiera się go zwykle nieco poniżej hiperboli dopuszczalnej mocy strat. W praktyce istnieje znaczna różnica między impedancją wyjściową tranzystora a stosowaną impedancją obciążenia. Z warunku na dopasowanie wynika, że wartości te powinny być zbliżone.
Stąd też we wzmacniaczach mocy klasy A powszechne jest stosowanie transformatorów dopasowujących. Stałoprądowy punkt pracy określany jest przez rezystancję obciążenia, którą w tym przypadku jest rezystancja uzwojenia pierwotnego transformatora. Prosta robocza ma więc duże nachylenie, ze względu na małą zwykle rezystancję tego uzwojenia.