Rezystor
Rezystor jest elementem elektronicznym, którego podstawową cechą jest rezystancja (tj. ta własność materiału, która sprawia, że energia fali elektromagnetycznej, poruszającej się w nim ulega zmniejszeniu w stopniu proporcjonalnym do długości drogi przebytej w materiale). Definicja ta, aczkolwiek oczywista, uzmysławia, że rezystor jest w praktyce podzespołem bardziej złożonym. W przypadku ogólnym rezystor można przedstawić w postaci schematu zastępczego, zawierającego składową czynną - rezystancję i składowe bierne - indukcyjną i pojemnościową. Wartości składowych biernych zależą od konstrukcji rezystora. Składową pojemnościową można w schemacie zastępczym rezystora w olbrzymiej większości przypadków pominąć. Natomiast składowa indukcyjna tworzona jest przez indukcyjność doprowadzeń oraz budowę warstwy oporowej. Jest ona znaczna w przypadku rezystorów drutowych, dlatego nie zaleca się ich stosowania w obwodach w.cz.
Rezystory dzielimy przede wszystkim na stałe i zmienne. Zmiennymi są rezystory nastawne oraz potencjometry (rezystory potencjometryczne). Rezystory nastawne stosowane są tam, gdzie wymagany jest dobór warunków pracy przy uruchamianiu i strojeniu układu. Potencjometry służą do dokonywania regulacji przez użytkownika w czasie eksploatacji sprzętu.
Inny podział może zostać dokonany ze względu na technologię wykonania. Rozróżniamy rezystory: drutowe, objętościowe i warstwowe. W pierwszym przypadku elementem rezystywnym jest drut oporowy, w drugim - cała objętość masy oporowej, w trzecim - warstwa materiału przewodzącego naniesiona na podłoże dielektryczne. Z kolei np. rezystory warstwowe są wykonywane z różnych materiałów. Najczęściej warstwą oporową jest węgiel lub związki metali.