Rejestrator

Sygnały o częstotliwościach do kilku  herców i o nieregularnych kształtach można badać posługując się rejestratorami. Rejestrator jest urządzeniem zawierającymi organ ruchomy zmieniający swoje położenie pod wpływem sygnału podlegającego rejestracji. Z organem ruchomym jest związany element piszący lub drukujący na nośniku - najczęściej papierowym. Dla uzyskania zapisu w funkcji czasu rejestrator jest wyposażony w mechanizm przesuwu papieru. W przemyśle rejestratory stosuje się do kontroli warunków technologicznych procesu oraz udokumentowania sposobu jego prowadzenia — jest to szczególnie ważne podczas awarii.

Dlatego stosuje się rejestratory chętnie, mimo że zebrana informacja niekiedy jest wykorzystywana tylko w niewielkim stopniu. Najprostsze w działaniu i obsłudze są rejestratory bezpośredniego działania będące rozbudowanymi miernikami wskazówkowymi. Ruch wskazówki odbywa się kosztem energii sygnału mierzonego. Obciążenie wskazówki elementem piszącym jest dopuszczalne wtedy, gdy źródło sygnału ma większą moc (na przykład w układach pneumatycznych). Siła tarcia elementu piszącego o papier jest tak duża, że do mierników elektrycznych takiego rozwiązania nie należy stosować. Stosuje się natomiast okresowe sprawdzanie położenia wskazówki przez jej krótkotrwały docisk do podłoża za pomocą spadającej listwy. Między wskazówką i papierem umieszcza się kalkę, która drukuje punkty odpowiadające położeniom wskazówki w chwilach uderzenia listwy. W odstępach czasu między uderzeniami listwą wskazówka jest hamowana tylko tarciem w łożyskach. Ponieważ potrzebny jest pewien czas na ustalenie się wskazówki w nowym położeniu, to kolejne uderzenia listwy nie mogą następować zbyt często.